Jacques Lacan

Jacques Lacan 13 Nisan 1901 yılında Paris’te doğdu ve yaşamının tamamını Paris’te geçirdi. 1920 yılında tıp eğitimine başlayan Lacan, 1926 yılında ise psikiyatri uzmanlığı eğitimini almaya başladı. 1932’de “Kişilikle İlişkileri Açısından Paranoyak Psikoz” (De la psychose paranoïaque dans ses rapports avec la personalité) adlı doktora teziyle psikiyatri uzmanlığını tamamladı. Aynı yıllarda Rudolph Loewenstein ile başladığı analizini 1938 yılına kadar sürdürdü. Aimée vakasının analizi ve özellikle de doktora tezinin zenginliği farklı çevrelere hitap ediyordu. Andrè Breton, Salvador Dali ve Picasso gibi arkadaşları ile birlikte Lacan dönemin Parisli yazarları, sanatçıları ve entelektüelleriyle birlikte aktif çalışmalar sürdürmekteydi, Lacan o yıllarda özellikle bazı sürrealist yayınlara katkıda bulunmuştu. Karl Jaspers ve Martin Heidegger’in çalışmalarını takip eden Lacan, felsefeyle de yakından ilgileniyordu. Dönemin birçok Parisli entelektüeliyle birlikte 1939 yılına kadar Alexandre Kojève’in ünlü Hegel seminerlerine katılmıştı.

1953 yılında Lacan, IPA’ya bağlı SPP’nin (Société Parisienne de Psychanalyse) başkanı seçildi. Sonraki süreçte IPA ile yaşadığı bazı teorik ve pratik anlaşmazlıklar nedeniyle kendi okulunu kurmak için IPA’dan ayrılır. “Psikanaliz’in Dört Temel Kavramı” isimli 11. Seminerinde IPA’nın tutumunu “aforoz” olarak tanımlayacaktır. 1964 yılında ise École Freudienne de Paris (EFP) olarak bilinen kendi okulunu kurdu. Bu okulu, kendisi ölümünden 1 yıl önce 1980 yılında kapatmıştı.

“Freud’a dönüş” olarak nitelendirdiği çalışmaları, Freud’un metinlerini yeniden okumayı içerir. Bu geri dönüş aynı zamanda çağdaş felsefe, dilbilim, etnoloji, biyoloji ve topolojiyi de içeren bir yeniden okumadır. 1953 güzünde Sainte-Anne Hastanesi’nde başladığı seminerlerine 1963’den itibaren École Normale Supérieur’da devam etmiştir.